علمالهدی: دشمن به دنبال سرکوب روحانیت وابسته به ولایت است
سید احمد علم الهدی روز جمعه در خطبههای نماز جمعه این هفته مشهد افزود: امروز دشمن با همه قدرت و به هر روشی دست انداخته است تا روحانیت را آن هم روحانیت وابسته و پیرو ولایت را سرکوب و از میدان به در کند.
توازن/به گزارش رویداد۲۴؛ به گزارش سایت دیده بان ایران سید احمد علمالهدی در خطبه سیاسی نماز جمعه این هفته که در حرم مطهر رضوی برگزار شد، با اشاره به فرارسیدن ۳۰ تیرماه سالروز قیام مردمی به رهبری مرحوم آیتالله کاشانی اظهار کرد: حوادث تاریخی که در جریان مبارزات انقلابی این ملت صورت گرفته است، اگر برای جوانان بهدرستی تبیین نشود، این امکان وجود دارد که دشمن از این فرصت برای تحریف حقایق استفاده کند. یکی از این موقعیتهای مهم، واقعه ۳۰ تیر ۱۳۴۲ است.
وی افزود: در سال ۱۳۴۲ که انگلیسها و جریان استکباری آمریکا تصمیم گرفتند دولت ملی و مردمی ایران را ساقط کنند تا در یک نظام نابکارانه ستمشاهی قدرت منحصر بماند، مرحوم آیتالله کاشانی بهعنوان عالم مجاهد و مجتهد آن روز قیام کرد و ملت بپاخواسته و متدین در بازار تهران و سایر شهرها با ایشان همراه شدند. قیام این روحانی مجاهد، نقشه انگلیسیها را نقش بر آب کرد و دولت مردمی دکتر مصدق را به قدرت رساند تا برای نخستین بار، خواست مردم در دولت متجلی باشد و نظام ستمشاهی در یک انزوای ساقط کننده قرار بگیرد.
وی خاطرنشان کرد: سرانجام این انزوا نیز به فرار پهلوی دوم ختم شد و بنابراین فرار شاه در دیماه مقارن با سال پیروزی انقلاب اسلامی، در واقع دومین تجربه شاه در فرار از ایران بود. البته تاریخ روایت کرده که توفیقاتی هم در این برهه حاصل شد اما عوامل انگلیس خبیث متأسفانه موفق شدند تا میان دولت مصدق و جریان روحانیت فاصله ایجاد کنند و سرانجام کار به جایی رسید که کمتر از دو ماه بعد، مردم صبح روز ۲۹ مرداد از خواب بیدار شدند و چکمه مستشار آمریکایی را روی سر و گردن خود دیدند.
وی ادامه داد: جریان ۳۰ تیر دو تجربه برای ما دارد؛ یکی قدرت روحانیت در این کشور و دیگری ضرورت تسلط دین در همه شئون و امور زندگی امت. عزیزان من، اینطور نیست که ما بگوییم اکنونکه نظام اسلامی حاکمیت دارد، جریان روحانیت به قدرت رسیده است. خیر اینطور نیست. این یک جریان الهی است که در طول تاریخ، هر دلی را که دلبسته پیامبر(ص) و اهلبیت(ع) بوده، متوجه خود داشته است. پیروزی قیام ۳۰ تیر هم که به فرار شاه منجر شد، در واقع به خاطر قدرت روحانیت و حرکت آن بهموازات دفاع و پشتیبانی مردم بود
اقامه دین، شرط توفیق و سعادت است
آقای علم الهدی تأکید کرد: به دلیل پشتوانه مردمی است که دشمن اکنون به میدان آمده تا مستقیم و غیرمستقیم، روحانیت را سرکوب کند و در این میان، بیش از همه متمرکز بر روحانیت وابسته به ولایت است تا در جریان این براندازی، بتواند دوباره به چشماندازی برسد که بعد از ۳۰تیر، ۲۸مرداد را رقم بزند.
سید احمد علم الهدی روز جمعه در خطبههای نماز جمعه این هفته مشهد افزود: امروز دشمن با همه قدرت و به هر روشی دست انداخته است تا روحانیت را آن هم روحانیت وابسته و پیرو ولایت را سرکوب و از میدان به در کند.
وی با بیان اینکه اقامه دین، شرط توفیق و سعادت است، گفت: مردم عاقلتر از این هستند که دنبال هر شعار عاری از دین راه بیفتند. قیام ۳۰ تیر این حقیقت را بر ما ثابت کرد. در مسئولیتهای کشور و موقعیتهای مختلف هم تا زمانی که پرچم دین برافراشته باشد، دشمن بر ما مسلط نمیشود، خدا پشتیبان شماست، شما را هدایت میکند و بهپیش میروید اما اگر شما دین را رها کردید، اولین نقطه سقوط و شکست فرامیرسد بنابراین باید به این نکته توجه داشت که افراد در زاویه با دین و ولایت در عرصههای نظام قدرت ظهور نداشته باشند.
وی در خطبه عبادی نماز جمعه این هفته با اشاره به فرارسیدن نخستین جمعه از دهه اول محرم اظهار کرد: بهترین خطبه و سخن در امروز، فرمایش وجود اقدس اباعبدالله(ع) در جریان کربلاست؛ آن زمان که حضرت به همراهان خود دستور دادند که نیت احرام حج را به احرام عمره تبدیل کنند و پس از انجام اعمال عمره و خروج از احرام، قصد عراق کردند. در آن زمان بود که مردم گرد حضرت را گرفتند و از اباعبدالله(ع) سؤال کردند که چرا اعمال عرفه را انجام دادید اما ناگهان بهقصد سفر از احرام خارج میشوید.
آقای علم الهدی افزود: سؤالات متعدد مردم با پاسخی از سوی حضرت همراه نشد تا اینکه حسینابنعلی(ع) در کنار دیوار مسجد «تنعیم» ایستادند و خطبه ایراد کرده، مردم را مخاطب قرار دادند و فرمودند «خُطَّ الْمَوْتُ عَلى وُلْدِ آدَمَ مَخَطَّ الْقَلادَهِ عَلى جیدِ الْفَتاهِ وَ ما أَوْلَهَنی إِلى أَسْلافی اِشْتِیاقُ یَعْقُوبَ إِلى یُوسُفَ وَ خُیِّرَلِی مَصْرَعٌ اَنَا لاقیهِ کَأَنِّی بِاَوْصالی تَقْطَعُها عَسْلانُ الْفَلَواتِ بَیْنَ النَّواویسِ وَ کَرْبَلاءَ مَنْ کانَ باذِلاً فینا مُهْجَتَهُ وَ مُوَطِّناً عَلى لِقاءِ اللّهِ نَفْسَهُ فَلْیَرْحَلْ مَعَنا فَاِنَّنِی راحِلٌ مُصْبِحاً اِنْ شاءَ اللّهُ تَعالى» یعنی همانطور که گردنبند بر گردن زن جوان زینت است، مرگ نیز برای جوانمرد آزاده زینت محسوب میشود و علاوه بر این، من نیز به دیدار پدرانم اشتیاقی به حد اشتیاق یعقوب به یوسف دارم و به همین دلیل، براى من شهادتی برگزیده شده که به یقین به آن خواهم رسید و در آن بدنم توسط گرگهای بیابان، جایی میان نواویس و کربلا دریده خواهد شد. بنابراین هر کس آماده است مُهجِه خود را در راه ما نثار کند و برای لقاى پروردگار آماده است با ما رهسپار شود.
ملت ما، ملت عاشوراست
وی خاطرنشان کرد: کلام حضرت در این خطبه ظاهرش این است که فقط مردمی را مخاطب قرار میدهد که از امام حسین(ع) درباره علت تصمیمشان سؤال میکردند اما شما مردم عاشورای زنده هستید، نه عاشورای مرده و میدانید که حرکت حضرت سیدالشهدا(ع) فقط مربوط به سال ۶۱ هجری نیست بلکه از آن زمان این نهضت آغاز شده و تا پایان تاریخ بشریت برقرار خواهد بود که آحاد ابناء بشر را مخاطب قرار میدهد و میگوید هرکس میتواند از دنیا رویگردان شود، با ما بیاید.
وی ادامه داد: حسینابنعلی(ع) ما را خطاب قرار میدهد و میگوید ای ملتی که ۱۴۰۰ سال بعد انقلاب میکنید و پرچم اسلام را در این سرزمین به اهتزاز درمیآورید، اگر میخواهید به ما ملحق شوید باید بذل مهجه کنید. سؤالی که اینجا پیش میآید آن است که منظور از «مهجه» چیست؟ عرب به خون بستهای که در بدن دارای کارکردی بسیار حیاتی است، مهجه میگوید؛ همان جریانی که اگر از بین برود، انسان دیگر نمیتواند زنده بماند و مقصود اباعبدالله(ع) آن است که فقط کسانی میتوانند با ما همراه شوند که خود را برای مرگ آماده کنند، از دنیا و عزیزترین داشتههای خود دل ببرند و از همه مظاهر دنیا چشمپوشی کنند اما به همین ترتیب، اگر کسی نتواند چنین کاری کند، اباعبدالله(ع) به او تکلیف میکند که از میانه راه بازگردد.
محرم، عرصه آزمایش نفس است
آقای علم الهدی با بیان اینکه آن زمان لشکر کربلا ۱۲۰ نفر بودند اما امروز میتواند این لشکر میلیونی باشد، تصریح کرد: همه ما مخاطب کلام سیدالشهدا(ع) هستیم. اگر بذل مهجه کردیم یعنی از آبرو، شخصیت، پول و قدرت، زن و فرزند، زندگی و حتی جاندوستی خود گذشتیم و همه را در راه خدا فدا کردیم، فقط برایمان حاضر بودن در کمک امام معصوم معنا خواهد داشت و اینجاست که ما میتوانیم جزئی از لشکر کربلا باشیم اما اگر زندگی برایمان بیش از حق ارزش پیدا کرد، اگر جان و مال و مقام و آبرو و خانواده برایمان عزیزتر از دین خدا بود، دیگر نهفقط این است که از کاروان اباعبدالله(ع) عقب خواهیم افتاد بلکه این خطر وجود دارد که خواسته یا ناخواسته با کاروان یزید همراه شویم.
بیشتر بخوانید: واکنش علمالهدی به واگذاری موقوفات گوهرشاد: این جایگاه در من احراز شده، متولی قانونی و شرعی هستم
وی تأکید کرد: این محرم با محرم سال ۶۱ تفاوتی ندارد. هنوز هم نمیتوان میان حسینیبودن و یزیدیبودن، راه میانه را انتخاب کرد. هنوز هم در راه احیای دین و تقابل با مستکبران عالم یا باید آزاده بود و با حسینابنعلی(ع) همراه شد و یا غیر از این را انتخاب کرد که در هر صورت، مصداق «فَلیَصرِف عَنّا» است. اینجاست که میگوییم هر محرم که میرسد، عرصهای فراهم میشود که هرکدام از ما خود را در آزمایش کربلا قرار دهیم و درس نهضت حسینی را بیشتر موردبررسی و تحلیل قرار دهیم.
امام رضا(ع)، پیشوای اقامه عزای حسینی
عضو مجلس خبرگان رهبری با اشاره به زیارت جوادیه گفت: ما هماکنون در محضر امامی هستیم که اقامه عزای سیدالشهدا(ع) یکی از توصیفات و خصوصیات این آقا بوده است تا جایی که در زیارت آمده «السَّلَامُ عَلَى الْإِمَامِ الرَّءُوفِ الَّذِی هَیجَ أَحْزَانَ یوْمِ الطُّفُوفِ» یعنی سلام بر امام مهربانی که هیجان و اندوه را در روز طف را برانگیخته کرد. علاوه بر این در روایت آمده خطاب به فرزند شبیب فرمود «إِنَّ الْمُحَرَّمَ هُوَ الشَّهْرُ الَّذِی کَانَ أَهْلُ الْجَاهِلِیَّهِ فِیمَا مَضَى یُحَرِّمُونَ فِیهِ الظُّلْمَ وَ الْقِتَالَ لِحُرْمَتِهِ فَمَا عَرَفَتْ هَذِهِ الْأُمَّهُ حُرْمَهَ شَهْرِهَا وَ لَا حُرْمَهَ نَبِیِّهَا ص لَقَدْ قَتَلُوا فِی هَذَا الشَّهْرِ ذُرِّیَّتَهُ وَ سَبَوْا نِسَاءَهُ وَ انْتَهَبُوا ثَقَلَهُ فَلَا غَفَرَ اللَّهُ لَهُمْ ذَلِکَ أَبَداً» یعنی محرم همان ماهى است که اهل جاهلیت در زمان گذشته ظلم و جنگ را به خاطر احترامش در آن حرام مىدانستند اما این امت، نه حرمت این ماه را نگه داشتند و نه حرمت پیغمبرش را و در این ماه ذریه او را کشتند، زنانش را اسیر کردند و اموالش را به غارت بردند. خدا هرگز این گناه آنها را نیامرزد.
آقای علم الهدی ابراز کرد: اینجاست که فرمایش مشهور علی ابن موسیالرضا(ع) وارد است که فرمود «یَا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ کُنْتَ بَاکِیاً لِشَیْءٍ فَابْکِ لِلْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ» یعنی ای پسر شبیب، هرگاه خواستی گریه کنی، بر حسینابنعلی(ع) گریه کن.
دیدگاهتان را بنویسید